BİR TASARIM MODELİ OLARAK MİMARLIK

Avusturyalı Mimar Karl Scwenzer mimarı yapıyı şöyle tanımlanmıştır, "dört duvar ve bir damdan daha fazlası"
O zaman mimari yapı, belli bir biçim verilmiş mekandır.
Mimarlığın yüzyıllardır günümüze kadar uzanan geçerliliğini koruyan bir takım kategorileri vardır.
Bir mimari yapıyı belirleyen temel kategoriler şunlardır; firmanist(kalıcılık, sağlamlık)  utilitas(kullanışlık, rahatlık)  venustas(güzellik)
Mimari yapı, sağlam doğal  etkenlere karşı dirençli olmalı ve yere sağlam oturacak şekilde tasarlanmalıdır ve işlevsel amacına uygun olmalıdır.
Mimari yapılar  sürekli değişirler, varolurlar ve yokolurlar.
Yapıların doğal etkenlerden yıpranması restarasyonu doğurur ve belli başlı ilkelere göre yapı yapılır.
Mimari yapı kategorisinde güzellik kavramını da kapsar.
Bir yapının sağlam ve işlevsel olduğu kadar güzelliği de önem taşır. Bunun sonucunda Vitruvius'a göre bir yapının güzelliğini sağlayan bir diğer etken ahenktir.
Ahenk öğelerin ayarlamalarındaki güzellik ve uygunluktur.
Bunların yanında simetri ve uygunlukta etkilidir.